.

شاتون: اهرمی است که به پیستون و میل لنگ متصل بوده، باعث تبدیل شدن نیروی خطی پیستون به نیروی چرخشی میل لنگ می گردد.

پیستون: قطعه ای است استوانه ای شکل که در داخل سیلندر با اتصال داشتن به شاتون حرکت رفت و برگشتی دارد. ضمناً نیروهای تراکمی و انبساط ناشی از احتراق را تحمل می کند.

گژن پین یا انگشتی: میله ای است تو خالی که شاتون را به پیستون مربوط می کند. برای آنکه در عین سخت بودن، حالت خمش نیز داشته باشد پس از تهیه آن از فولاد به سازی شده، سطوح خارجی آن را با روش سمانتاسیون سخت می کنند.

دو روش متداول اتصال بین پیستون، شاتون و گژن پین:

1- FLOATING فلوتینگ (به معنی شناور)
گژن پین به طور شناور، هم در تکیه گاه های پیستون و هم در بوش شاتون قرار دارد. برای جلوگیری از حرکت گژن پین و خراب کردن دیواره سیلندر از دو خار فنری استفاده می شود. در موتورهای OHV و خانواده EF از این طرح استفاده شده است.

 2- FIX فیکس (به معنی ثابت)
گژن پین در شاتون به طور پرسی یا حرارتی محکم شده و در روی تکیه گاه های پیستون آزاد است. در موتورهای خودرو سواری پژو XU7 ,TU5 ,TU3 ,همچنین نیسان وانت و پراید از این روش استفاده شده است.

علت اصلی استفاده از بوش در بعضی از شاتون ها:

در حالت فلوتینگ حرکت روی بوش شاتون و تکیه گاه های پیستون تقسیم می شود در حالی که در طرح فیکس تمام حرکت سطح گژن پین فقط روی تکیه گاه های پیستون قرار می گیرد.
عموماً در موتورهایی که فشار گاز محفظه احتراق بالا وجود دارد، به دلیل جلوگیری از سایش پیستون از حالت فلوتینگ استفاده می گردد.
دو موتور تقریبا جدید پژو TU5 و موتور ملی EF7 به همین دلیل طرح اتصال متفاوتی دارند. فشار گاز موتور پژو TU5 برابر با 65 باراست در حالی که موتور ملیEF7 دارای فشار گاز 85 باری می باشد.
درکل در موتورهایی که فشار گاز بالایی دارند مثل موتور کامیون ها از بوش استفاده می شود و حتی در مواردی داخل پیستون هم بوش می زنند چون تکیه گاه های آلومینیومی پیستون، تحمل فشار زیاد را ندارند.

خصوصیات دیگر این دو روش:

در حالت فلوتینگ، روغن کاری بیشتر می باشد و در نتیجه اصطکاک کمتر می شود.
اتصال قطعات مجموعه شاتون و پیستون درحالت فلوتینگ قابلیت تعمیر و مونتاژ و دمونتاژي بیشتر است ولی قیمت بالاتری دارد.